Indeling van het asiel

De nieuwe honden worden geplaats in individuele kennels. Daar blijven ze enkele dagen in afwachting van hun baas. Komt deze niet opdagen dan worden de dieren ontwormd en gevaccineerd. Teefjes met uitzondering van de pups, worden  gesteriliseerd.

De honden gaan daarna in één van de 7 parken,  teefjes en reutjes zitten gemengd. In de "parken", dit zijn grote buitenruimtes waar de dieren in roedels bij elkaar zitten. Er zijn nachthokken en afdakken om de dieren tegen weersinvloeden te beschermen.

Ook hebben alle parken grote betonnen bakken die we kunnen vullen met water en de honden in af kunnen koelen als het warm is.

Hele jonge pups hebben nog geen afweerstoffen. Deze gaan tot ze gevaccineerd zijn veelal naar gastgezinnen. Daar lopen ze minder gevaar en worden ze meteen goed gesocialiseerd. Dit is van belang voor de rest van hun leven.

Ontstaan van het asiel

In 2005 bleek dat gemeente La Nucia een contract had getekend met een asiel in Alicante (dat 45 km verderop ligt) om de straten vrij te houden van honden en katten. Onder druk (protest- en handtekeningenacties) van dierenbeschermers ter plaatse  en vele gesprekken met de wethouder (waaronder Engelien, medeoprichtster en voorzitter van het latere Sphoek) heeft de bugemeester besloten een eigen asiel te bouwen. Een van de doorslaggevende motivaties voor de gemeente om het contract met het asiel van Alicante te annuleren, was het feit dat er mogelijkheden voor adopties waren zelfs vanuit Nederland.

Het asiel kwam eind 2005. In maart 2006 werd het geopend. Sinds die tijd wordt het gerund door Spaanse en Nederlandse vrijwilligers cq. bestuursleden. De gemeente heeft er een prachtig project van gemaakt. Er zijn 11 individuele hokken voor nieuwe, zieke of recentelijk geopereerde honden. Daarbij  zijn er  7 grote hokken  waar de honden bij elkaar zitten en in roedels leven. Grote honden bij elkaar, kleine honden en de pups bij elkaar. Alle honden in het asiel worden gevaccineerd en ontwormd,  volwassen teefjes worden gesteriliseerd, dat alleen al is een enorme kostenpost.

De vrijwilligers zet zich met man en macht in voor de dieren. Wij zijn de gemeente dankbaar dat ze ons de kans gegeven hebben deze dieren op te vangen en met de steun die ze ons geven. Het asiel heeft auto, telefoon, stroom, water van de gemeente en een kleine maandelijkse bijdrage. De rest moet door de vrijwilligers bij elkaar gesprokkeld worden. Ook uit de adopties en donaties wordt  de verzorging van de dieren betaald.

Het asiel is niet vanaf dag 1 opgezet als asiel. Er werd telkens een stuk bij gebouwd. Maar het is schoon en de dieren worden met alle liefde verzorgd. Er zijn zelfs betonnen zwembakken in de grote hokken, het is hier in de zomer enorm heet.

Nu is niet alles wat het lijkt en dat is ook hier het geval. Elke cent die ze krijgen (de vele vrijwilligers zetten zich op alle mogelijke manieren in om geld te verdienen, of het nu is d.m.v. collectes, inzamelen en verkopen 2e hands goederen, naaien en verkopen van sleutelhangers, tuigen, halsbanden, riemen, hondenmanden etc. Alles wordt direct gebruikt voor de dieren. 

Het asiel is zo goed en de vrijwilligers zetten zich zo in dat dit alles ook tegen hen werkt. Van heinde en ver brengen de mensen de honden naar La Nucia en niet meer naar de gemeente waar de honden gevonden worden. Geen enkele vrijwilliger kijkt nog verbaasd op wanneer de honden vastgebonden aan de bomen achtergelaten worden in de buurt van dit asiel. De brengers van de honden weten wel dat het asiel geen dieren van andere gemeenten aan mag nemen en om ze toch van een zekere dood te redden laten ze ze achter in de omgeving van het asiel.Daarom is er  een buitenhok waar altijd vers voer, water en een mand staat zodat mensen gevonden dieren anoniem achter kunnen laten en niet meer aan bomen hoeven te binden. Deze kooi kan worden afgesloten met een hangslot dat aan de deur hangt zodat de dieren meteen veilig zijn. 

Het asiel is overvol, de vrijwilligers werken zich helemaal een slag in de rondte om de dieren de verzorging en aandacht te geven die ze verdienen.

Alle dieren die gebracht worden krijgen de best mogelijke verzorging en goed voer. In het asiel is dag en nacht iemand aanwezig om te voorkomen dat onverlaten “gekke dingen” uithalen. Wij weten dat in meerdere asielen  honden mishandeld werden door dierenbeulen die zich ongeoorloofd toegang verschaften. Ook in La Nucia werden honden vergiftigd. Er lopen ’s avonds vreemde types om het asiel en we zijn ook bang dat er honden gestolen worden voor de jacht of voor het trainen van vechthonden etc.

Kortom een fantastische inzet van de medewerkers waarbij het belang van de honden absoluut voorop staat!

 WE HEBBEN UW STEUN DRINGEND NODIG OM ONS WERK VOORT TE KUNNEN ZETTEN.